Bye

Επειδή είμαι χωρίς σύνδεση ίντερνετ, και δεν είμαι σίγουρη ποτέ θα ξανασυνδεθώ, σας εύχομαι καλές γιορτές.

Υποτιθέσθω

Μερικές φορές με καταβάλλει η κούραση, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η καθημερινή αγωνία να επαρκέσω και να τα προλάβω όλα. Με θλίβει η πόλη που ζω, που τα κάνει όλα αγχωτικά και δύσκολα. Με επηρεάζει με την τσιμεντένια ψυχή της. Μυρίζει αρρώστια και προκαλεί αρρώστια.

Κοντοστέκομαι συχνά και αναρωτιέμαι τι κάνω, τι μου συμβαίνει. Προσπαθώ να πιάσω για λίγο το χρόνο, να κάνω μια τομή στη μέρα μου και να πω: είμαι παρούσα, ενεργώ συνειδητά και δε με παίρνει η μπάλα των περιστάσεων. Αλλοτε το καταφέρνω και άλλοτε όχι.

Υποτιθέσθω ότι μάθαινα ότι σε λίγο θε τελείωνε η ζωή μου. Το βάζω συχνά στον εαυτό μου αυτό και προσπαθώ να απαντήσω τι απ'όσα κάνω αξίζει τον κόπο, τι θα άλλαζα, τι προτεραιότητες έχω βάλει και γιατί...

Ονειρεύομαι, να είμαι ξαπλωμένη στο χώμα σ'ενα οροπέδιο και να έχω κλειστά τα μάτια κάτω απ' τον γαλανό ουρανό. Να μην έχω τίποτε να κάνω, κανένα λόγο για να βιαστώ. Να ζήσω την αισθηση της φύσης, του κόσμου γύρω μου, να αναζωογονηθώ απ' τον παλμό της ζωής που μοιάζει να έχω ξεχάσει. Να αναπνεύσω βαθιά και να χαθώ για λίγο στην ανθρώπινη υπόστασή μου...να θυμηθώ.

Ο ευτυχέστερος λαός.

Εάν βασισθούμε στις μελέτες και στις έρευνες που κατά καιρούς δημοσιεύονται στον διεθνή τύπο, επαληθεύονται όσοι υποστηρίζουν πως οι άνθρωποι δεν έχουν γίνει πιο ευτυχισμένοι αν και έχει αυξηθεί το εισόδημά τους, απολαμβάνουν με μεγαλύτερη ευκολία τα αγαθά και οι κοσμογονικές αλλαγές της τεχνολογίας έχουν διευκολύνει τη ζωή τους. Το New Economicς Foundation συνέταξε το περασμένο καλοκαίρι το "δείκτη ευτυχίας του πλανήτη". 178 χώρες βαθμολογήθηκαν για το πώς η κάθε μία χρησιμοποιεί τους φυσικούς της πόρους, προκειμένου να αυξήσει τη διάρκεια ζωής των πολιτών της και να αξασφαλίσει την ευημερία τους. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Βανουατού, ένα μικροσκοπικό νησί του Ειρηνικού μεταξύ των Φίτζι και των νήσων του Σολομώντα. Η έκπληξη συνεχίζεται και στις επόμενες 10 "ευτυχέστερες" χώρες του κόσμου συναντάμε μεταξύ άλλων την Κολομβία, το Ελ σαλβαδόρ, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα, χώρες όπου οι εμφύλιες συρράξεις, οι τρομοκρατικές επιθέσεις και οι εξαφανίσεις πολιτών είναι συνηθισμένα φαινόμενα.
Ενας δημοσιογράφος από τη Βανουατού εξήγησε γιατί οι 200.000 κάτοικοι του τροπικού νησιού θεωρούνται οι πλέον ευτυχισμένοι του κόσμου. "Ζουν", είπε, "πολύ απλά, είναι ευτυχισμένοι με τα ελάχιστα που τους προσφέρει η φύση, δεν φοβούνται τίποτε παρα μόνο τους κυκλώνες και τους σεισμούς, ζουν και απολαμβάνουν την κάθε ημέρα και νοιάζονται ο ένας για τον άλλο".
Τελικά, μήπως είναι ευτυχισμένος αυτός που εκτιμά την ομορφιά της ζωής; Η ακόμη και αυτό είναι μία ουτοπία.


Αρθρο του Δημ. Παππά.

Η θεά Εστία

Η Εστία είναι η θεά της φωτιάς, είναι η ζωντανή φλόγα που καίει ασταμάτητα στο κέντρο του σπιτιού, του ναού, της πόλης. Αλλο σύμβολό της είναι ο κύκλος. Η Εστία καθαγίαζε ναούς και κατοικίες και μόνον με την παρουσία της.

Σε πνευματικό επίπεδο η Εστία ήταν η ιερή φωτιά που δημιουργούσε το φως, τη θερμότητα και εξάγνιζε τον τόπο που έκαιγε η φωτιά.
Στην ανθρώπινη φαντασία η φωτιά συμβολίζει τη δύναμη, κυρίως διότι αντιπροσωπεύει δύο αντίθετες πλευρές της ζωής: δίνει ζωή με τη ζεστασιά της και αφαιρεί ζωή με το κάψιμό της. Οσυμβολισμός της φωτιάς δεν εξαντλείται εδώ, καθώς συνδέεται με τη γνώδη και τη συνειδητοποίηση.

Η φωτιά είναι το κατεξοχήν μεταπλαστικό στοιχείο, κάτι πολύ σημαντικό, διότι ένα από τα πρωτεύοντα καθήκοντα του ανθρώπου είναι η μεταμόρφωσή του.

Αντίθετα από τις άλλες θεότητες που πηγαινοέρχονται αδιάκοπα στη γη, Η Εστία χαρακτηρίζεται από μεγάλη στατικότητα, καθώς παραμένει αμετακίνητη στον Ολυμπο.
Με την πρώτη ματιά η Εστία, τόσο στατική και άπραγη, θα μπορούσε να είναι ένα απαθές και αδιάφορο πρόσωπο. Παρά τηνεξωτερική της στατικότητα, όμως, ο εσωτερικός της κόσμος είναι ζωντανός και δυναμικός. Η Εστία είναι το αρχέτυπο της αυτοσυγκέντρωσης.

Λέγεται ότι η Αφροδίτη, αντίπαλος της Εστίας, θέλησε να τη βάλει σε πειρασμό. Η γυναικεία μορφή της επιβάλλει να αντισταθεί στους πειρασμούς, να υποστηρίξει ένα ανύπαρκτο στην πραγματικότητα μοντέλο. Από την ανδρική πλευρά, το ιδανικό θηλυκό είναι η αδιάφθορη γυναίκα που ανθίσταται στους πειρασμούς και απομακρύνει τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή γι'αυτήν και τη σχέση της με τον άνδρα που επέλεξε.

Η Εστία είναι προστάτιδα του σπιτικού και του οικογενειακού βίου. Ενσαρκώνει την ιδανική γυναίκα, το στυλοβάτη του σπιτιού, τον άγγελο της εστίας.

Η θηλυκή διάσταση της Εστίας αποτελεί τη βάση των γυναικείων θρησκευτικών κοινοτήτων. Εκεί, οι βασικές αξίες που καλλιεργούνται είναι η σιωπή και η περισυλλογή, αξίες που οδηγούν στην πόρτα προς τις κρυμμένες ψυχικές διαστάσεις.

Η φωτιά είναι σαν την ανθρώπινη σχέση, ζεσταίνει, αναζωογονεί, ζωντανεύει, αλλά είναι κι αυτή αμφίθυμη: εάν κρατήσουμε τις αποστάσεις θα ζεσταθούμε, αλλά αν πλησιάσουμε υπερβολικά θα καούμε και μπορεί να πεθάνουμε.




Τα έγραψα όλα αυτά, γιατί νιώθω να εντυπωσιάζομαι έντονα και να έχω στοιχεία μέσα μου και από τις δυο αυτές τόσο διαφορετικές και ανόμοιες θεές. Ταυτίζομαι σε σημεία μαζί τους, που και οι δυο διάλεξαν να ζουν χωρίς σύντροφο, ενώ ταυτόχρονα είμαι άνθρωπος με ακόρεστη δίψα για αγκαλιά και η κατ' εξοχήν ομορφιά της ζωής, βρίσκεται για μένα, σ' αυτά που μοιράζομαι.
Αναρωτήθηκα πολλές φορές στο παρελθόν, πώς γίνεται να έλκομαι ταυτόχρονα και με την ίδια ένταση, από τόσο αντιφατικά πρότυπα. Ενιωθα ακαταστάλλαχτη...έως ανερμάτιστη και πίεζα τον εαυτό μου να τοποθετηθεί σε μία κατεύθυνση, μια και αυτό μου φαινόταν σοβαρό.
Περνώντας τα χρόνια, κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο χωνευτήρι των αντιφάσεων. Αρχισα να νιώθω φυσιολογική που είμαι έτσι. Δέχτηκα τις ιδιαιτερότητες τις δικές μου με επέκταση στις ιδιαιτερότητες των γύρω μου.
Δέχτηκα επίσης, ότι τα μεγάλα προβλήματα της ζωής είναι και θα μείνουν άλυτα.

Η θεά Αρτεμη

Η Αρτεμη ήταν κόρη του Δία και της Λητούς. Οταν έγινε 3 χρονών, η μητέρα της την οδήγησε στον Ολυμπο για να τη δείξει στο Δία. Αυτός, μεγεμένος από την ομορφιά της, θέλησε να ικανοποιήσει όλες της τις επιθυμίες. Η Αρτεμη ζήτησε τόξο και βέλη, αγέλη κυνηγετικών σκύλων, πομπή από νύμφες και αιώνια αγνότητα.

Ως θεά του κυνηγιού, συμβολίζει την άγρια φύση. Το ελάφι, ο λαγός και το ορτύκι, με κοινό γνώρισμα τη μεγάλη ταχύτητα, το γεγονός ότι είναι άπιαστα, υπογραμμίζουν τη φευγαλέα φύση της θεάς, που αντιπροσωπεύει την ανεξαρτησία και την ελευθερία.

Για την Αρτεμη η αγνότητα αντιπροσωπεύει τη θέληση να ζει μόνη, χωρίς σύντροφο. Είναι αποφασισμένη να διατηρήσει την απόλυτη αυτονομία της.Ο άνδρας που επιλέγει γυναίκα σαν την Αρτεμη, κρύβει συνήθως μαζοχιστική επιθυμία για πόνο. Γυναίκες σαν την Αρτεμη, μπορούν να προκαλέσουν βαθύ πόνο στον άνδρα. Στην άγρια φύση, σύμβολο της οποίας είναι η θεά, επιβιώνει όποιος προλάβει και χτυπήσει πρώτος. Η Αρτεμη, χτυπάει πάντοτε πρώτη. Οι άνδρες, ιδιαίτερα σε νεαρή ηλικία, έλκονται από μια τέτοια γυναικεία μορφή, την οποία είναι αδύνατο να κατακτήσουν. Οσο πιο δύσκολη και αμφίβολη είναι, τόσο πιο γοητευτική και ελκυστική γίνεται.

Αγνότητα για την Αρτεμη, είναι να μη δοθεί, να διατηρήσει την ανεξαρτησία της απέναντι στον έξω κόσμο, που θα ήθελε να την καθυποτάξει και να την κατακτήσει. Η Αρτεμη είναι το πρωτότυπο της της διφορούμενης, της ανένταχτης προσωπικότητας. Οσο πιο μυστηριώδεις και ανένταχτοι δείχνουμε, τόσο πιο σαγηνευτικοί γινόμαστε, αφού η ελευθερία και η ανεξαρτησία μας αφοπλίζουν κυριολεκτικά τον άλλον, τον βγάζουν από την πεπατημένη.

Η Αρτεμη ενσαρκώνει την εικόνα του ανεξάρτητου και ελεύθερου θυληκού, που στοχεύει στον απόλυτο σεβασμό των προσωπικών ενδιαφερόντων. Είναι το φερέφωνο μιας υγιούς μορφής θυληκού εγωισμού.

Ενα από τα χαρακτηριστικά της Αρτεμης, είναι η απόλυτη ευστοχία της, ικανότητα που όφειλε στο γεγονός ότι οι στόχοι της, ήταν εσωτερική της υπόθεση.

Η Αρτεμη έχει "ανοσία" στον έρωτα. Δεν αποπλανάται και δε μεταφέρεται σε άγνωστα βασίλεια όπως η Περσεφόνη, ούτε ψάχνει σύντροφο όπως η Ηρα. Η Αρτεμη είναι η ενσάρκωση της φυσικής και ηθικής ακεραιότητας, το πρότυπο της αδιάφθορης και ολοκληρωμένης γυναίκας, που δε χρειάζεται βοήθεια για να προχωρήσει. Η εσωτερική σιγουριά της της δίνει τη δύναμη των καθαρών και αυτόνομων αποφάσεων.

Πού οφείλεται αυτή η σιγουριά; Οταν μικρή οδηγήθηκε στον πατέρα της Δία, αυτός της πρόσφερε αδίσταχτα την υποστήριξή του και τη δυνατότητα να αποχτήσει ό,τι ποθούσε η ψυχή της. Από εκείνη τη στιγμή έγινε ακατανίκητη. Τι σημαίνει αυτό; Η αποδοχή του κάθε ανθρώπου από αυτόν που αποτελεί σημείο αναφοράς για τα παιδικά του μάτια, είναι καθοριστική για τη μελλοντική του ασφάλεια και ανασφάλεια.


...Συνεχίζεται με τη θεά Εστία.

Οι 5 αποκαλύψεις

1) Γεννήθηκα το 1964. Οι γονείς μου, φιλόλογοι και οι δύο, υπέρμετρα συντηρητικοί, είχαν αφήσει το συναίσθημά τους σε άγνωστο τόπο. Σκληρά παιδικά χρόνια, κάτω από έναν έντονο πατρικό αυταρχισμό. Για πολύ καιρό πίστευα ότι όλοι ήξεραν το ρόλο τους εκτός από εμένα, που ξέχασαν να μου τον πουν. Ενιωθα σαν ελάφι στο δάσος, αθώο και περήφανο, αλλά καταδικασμένο να γίνει λεία των ισχυρών, την πιο ευαίσθητη στιγμή του: όταν πάει να πιεί νερό.

2) Σπούδασα ιατρική, μετά από έντονες παραινέσεις του πατέρα μου και αφού αμφιταλαντεύτηκα πολύ ανάμεσα σ' αυτήν και την αστροφυσική. Αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω παιδοψυχίατρος. Τελικά έκανα άλλη ειδικότητα και όχι την ψυχιατρική που τόσο αγαπούσα. Είναι από τα πράγματα που θα ήθελα να άλλαζα.

3)Οι σχέσεις μου με τους άντρες μακροχρόνιες, με βαθιά αλληλλεπίδραση, έντονα ερωτικές και δύσκολες. Χώρισα μετά από 10 χρόνια γάμου, τη στιγμή που κατάλαβα ότι δε μου φταίνε οι άλλοι, αλλά οι επιλογές μου. Καθρεφτίζομαι στην τωρινή μου σχέση για να βρω σε τι και πόσο άλλαξα. Νομίζω αρκετά.

4)Εχω δύο παιδιά. Η μητρότητα ήταν πάντα βαθιά μου ανάγκη. Ηξερα ότι αν δεν αποκτούσα παιδιά θα υιοθετούσα. Η σχέση με τα παιδιά μου, η ερωτική σχέση και η επαφή με τη φύση είναι οι τομείς απ' όπου αντλώ και όπου καταφεύγω.

5)Οι φίλοι μου είχαν και έχουν έντονη παρουσία στη ζωή μου. Εχω ένα ανοιχτό σπίτι, που συχνά είναι γεμάτο κόσμο. Ακουμπώ πάνω τους και ομορφαίνουν τη ζωή μου.



Αναρωτηθήκατε γιατί εξαπλώθηκε άμεσα το παιχνίδι των 5 αποκαλύψεων; Είχαμε όλοι ανάγκη να μάθουμε περισσσότερα ο ένας για τον άλλον. Είχε ωριμάσει βουβά μέσα σε όλους μας κι έτσι, όταν κάποιος ξεκίνησε, ανταποκριθήκαμε αστραπιαία.


Ευχαριστώ το Μάρκο, τη just me και τη bebelac που με έβαλαν στο παιχνίδι.

Μια και όλοι οι φίλοι έχετε γράψει, θέλω να προτείνω στον Caesar, με απόλυτο σεβασμό στην τελική του απόφαση. Εκφράζω όμως την από καιρό επιθυμία μου να μάθω κάτι γι'αυτόν.

Το βάθος

Κανένας δεν μπορεί να πληγεί τόσο βαθιά,αν δε διαθέτει μεγάλο βάθος.